Mięta pieprzowa, mięta lekarska (Mentha ×piperita L.) – gatunek rośliny należący do rodziny jasnotowatych. Spontaniczny mieszaniec międzygatunkowy mięty nadwodnej (Mentha aquatica) i mięty zielonej (Mentha spicata) powstały prawdopodobnie w Anglii i tam wprowadzony do uprawy w XVIII w., początkowo w hrabstwie Surrey, a potem w okręgu Mitcham. Mieta jest rośliną uprawną, czasami dziczejącą (efemerofit). Występuje także pod nazwami: miętkiew, miętkiewa.
Surowiec zielarski
Liść mięty pieprzowej
Liść mięty pieprzowej (Menthae piperitae folium) – całe lub rozdrobnione wysuszone liście o zawartości nie mniej niż 9 ml/kg substancji roślinnej. Głównymi składnikami są: olejek miętowy, kwas askorbinowy (25 mg%), karoten (do 40 mg%), rutyna (14 mg%), apigenina, betaina, kwas oleanowy i ursulowy.
Działanie
Liście zwiększają wydzielanie soku żołądkowego, pobudzają wytwarzanie żółci, usprawniają pracę jelit. Stosowane są jako środek wiatropędny, przy zaburzeniach trawienia, w schorzeniach wątroby i dróg żółciowych. Mają także właściwości przeciwbakteryjne i nieznacznie uspokajające. Olejek miętowy ma podobne, ale silniejsze działanie, szczególnie jako środek odkażający i uspokajający. Stosowany zewnętrznie w nieżycie nosa, do inhalacji przy nieżytach gardła i oskrzeli. Stanowi także składnik preparatów do użytku wewnętrznego przy zapaleniu dróg żółciowych i w schorzeniach wątroby lub jelit. Liście mięty, w postaci nacierań oraz mazideł, wykazują działanie przeciwświądowe, miejscowo znieczulające i przeciwzapalne. Ponadto wywołują uczucie chłodu. Zaleca się stosowanie liści m.in. w przebiegu ospy wietrznej.
Przeczytaj także: Miętowy krem do ciała dla skóry z trądzikiem.
Kosmetyka
Zawarty w zielu miety pieprzowej mentol jest podstawowym surowcem do produkcji pasty do zębów, płynów do ust, kremów do masażu, dodatków do kąpieli i innych kosmetyków. Menton natomiast jest wykorzystywany jako składnik perfum. Miętę pieprzową można stosować także w celu pielęgnacji włosów. Wystarczy dodać kilka kropli olejku z tej rośliny do butelki szamponu do włosów, by pozbyć się uporczywego łupieżu. Natomiast olejek wmasowany bezpośrednio w skórę głowy przyspiesza wzrost włosów.
Przypisy
- Kędzia A., Działanie olejku z mięty pieprzowej ( Oleum menthae piperitae) na bakterie beztlenowe, „Postępy Fitoterapii” 2007, nr 4.
- Anrea-Anna Cavelius: Zioła w medycynie naturalnej. Bremen: MAK Verlag GmbH, 2005. ISBN 978-3-939991-32-8.
- P. Czikow, J. Łaptiew, Rośliny lecznicze i bogate w witaminy, Warszawa 1983: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, s. 227-228.
- Kania M., Baraniak J., Grys A., Ziołolecznictwo i zalecenia żywieniowe według św. Hildegardy z Bingen. Cz. II, „Postępy Fitoterapii” 2014, nr 2.
- Ożarowski A., Jaroniewski W., Rośliny lecznicze i ich praktyczne zastosowanie, Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych, Warszawa 1987.
- Geoff Burnie i inni: Botanica. Rośliny ogrodowe. Könemann, 2005. ISBN 3-8331-1916-0.
- Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski: Słownik botaniczny. Wyd. II, zmienione i uzupełnione. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003, s. 516-517. ISBN 83-214-1305-6.
- Wikipedia, https://pl.wikipedia.org/wiki/Mi%C4%99ta_pieprzowa.
Komentarze
“Mięta pieprzowa, mięta lekarska (Mentha ×piperita)”